1. antonimi: mülayim
Kərbəlayı acıqlı səslə cavab verdi (Çəmənzəminli); Buludlar dağılmış, yenə Təbrizdə mülayim, xoş işıqlı günəş çıxmışdı (M.İbrahimov)
2. antonimi: sakit
Nə üçün bizlə həmişə acıqlı danışırsan (İ.Əfəndiyev); Çox sakit danışırdı (Elçin)
3. antonimi: təmkinli
Səkinə zahirən nə Pərişan kimi narahat, nə də Rüstəm kişi kimi acıqlı idi (M.İbrahimov); O indi də birinci dəfə gördüyü kimi sakit və təmkinli idi (M.İbrahimov)
Kərbəlayı acıqlı səslə cavab verdi (Çəmənzəminli); Buludlar dağılmış, yenə Təbrizdə mülayim, xoş işıqlı günəş çıxmışdı (M.İbrahimov)
2. antonimi: sakit
Nə üçün bizlə həmişə acıqlı danışırsan (İ.Əfəndiyev); Çox sakit danışırdı (Elçin)
3. antonimi: təmkinli
Səkinə zahirən nə Pərişan kimi narahat, nə də Rüstəm kişi kimi acıqlı idi (M.İbrahimov); O indi də birinci dəfə gördüyü kimi sakit və təmkinli idi (M.İbrahimov)
