Gecələrin birində Molla Nəsrəddin baxır ki, qonşusu evlərinin dalındakı
təpədə əlində çıraq gəzir. Molla həyətə çıxıb səsləyir ki:
– Ay filankəs, gecənin bu vaxtında əlində çıraq orada nə gəzirsən?
Qonşusu deyir:
– Arvad çaxmaq daşımı itirib, qalmışam papirossuz. Çaxmaq daşı
axtarıram ki, çalam, papirosumu yandıram.
Molla Nəsrəddin deyir:
– Bəs əlindəki çıraqdan papirosunu yandıra bilmirsən?
Qonşu elə bil yuxudan ayılır. Deyir:
– Molla, bu mənim heç ağlıma gəlmirdi.
Molla deyir:
– Elə ağlımız o qədərdi ki, əlimizdə çıraq təpələrdən çaxmaq daşı
axtarırıq da.
təpədə əlində çıraq gəzir. Molla həyətə çıxıb səsləyir ki:
– Ay filankəs, gecənin bu vaxtında əlində çıraq orada nə gəzirsən?
Qonşusu deyir:
– Arvad çaxmaq daşımı itirib, qalmışam papirossuz. Çaxmaq daşı
axtarıram ki, çalam, papirosumu yandıram.
Molla Nəsrəddin deyir:
– Bəs əlindəki çıraqdan papirosunu yandıra bilmirsən?
Qonşu elə bil yuxudan ayılır. Deyir:
– Molla, bu mənim heç ağlıma gəlmirdi.
Molla deyir:
– Elə ağlımız o qədərdi ki, əlimizdə çıraq təpələrdən çaxmaq daşı
axtarırıq da.
