Saytımızda yerləşən atalar sözləri aşağıdakı hərflərə görə qruplaşdırılıb
-
Müştəri hər zaman haqlıdır.
(İngilis atalar sözləri)
-
Min kilometrlik bir səyahət ilk addımla başlar.
(Çin atalar sözləri)
-
-
Malını qiymətindən ucuz satana pul gərəkdi,
Malı qiymətindən baha alana, mal gərəkdi.
Malını qiymətindən baha satana da pul gərəkdi.
-
Mən gəldim gəlin görməyə, gəlin getdi təzək yığmağa.
-
Məscid şamını yeyən pişik kor olar.
-
Meydansız at sürülməz, sınaqsız ər bilinməz.
-
Mərdəkan – mərd məkan deməkdir.
-
-
Mərd mərdi kəsər Murtuza-Əli hər ikisini.
-
Mərd ilə ülfət edən, axırda bir gün mərd olar,
namərdlə ülfət edən, axır biyaban-gərd olar.
-
Mərd ilə gəzən mərd olar, namərd ilə gəzən biyaban-gərd!
-
Mərd başa baxar, namərd – ayağa.
-
Mərd igidə arxa dur.
-
Mərd dostluq qanar, bərkdə dayanar.
-
Mərd igid tək qalmaqdan qorxmaz.
-
Malı yox oğru apara,
imanı yox şeytanı apara.
-
Malını yaxşı saxla, qonşunu oğru tutma.
-
Məndən olub mənə oxşamır.
-
Məscidin qapısı açılmamış kor əsasını dirədi.
-
Mən gətirirəm qısa-qısa, arvad dağıdır kisə kisə.
-
Mənzili yaxın, pulu çox?
-
Müştərinin gözü satıcının əlində olar.
-
Müştərinin biri gedər, biri gələr.
-
Müştərinin ağlı gözündə olar.
-
Müftəxor sahibi – səliqəli olar.
-
Müsəlmanın sonrakı ağlı.
-
Mülk aldın abad al, bağ aldın bərbad.
-
Mülk alan qırx gün ac olar, mülk satan qırx gün tox.
-
Müəllim ikiqat atadır.
-
Müəllim ən böyük bağbandır.
-
Müqəssirin dili qısadır.
-
Muşqulatçun saqqız çeynə.
-
Mustafa xandan kağızı var.
-
Musiqi ruha qidadır.
-
Musiqi könül həmdəmidir.
-
Musa-musa, tumanı qısa, anası uzun, atası qısa!
-
Mus-mus deyincə birdəfəlik – Mustafa de.
-
Murdar əsgiyə od düşməz.
-
Motala dadanan köpək bir də gələr.
-
Mollanın cibi dərin olar.
-
Mollanın ovcu həmişə gicişər.
-
Mollanın nə pisi, nə yaxşısı; molla elə molladır.
-
Mollanın qarnı beşdir, daima biri boşdur.
-
Mollanın bağrı onda çatlar ki, iki yerə ehsana çağıralar.
-
Mollanı məcsiddə, sərxoşu meyxanada taparsan.
-
Molladan adam olmaz, palıddan badam.
-
Molla çörəyi, ilan ayağı görünməz.
-
Molla Turab banladı, kim bildi, kim anladı?
-
Molla tuluq zurnasına bənzər, qarnı dolduqca səsi çıxmaz.
-
Molla sadağa verməz.
-
Molla Nəsrəddin o qədər ölü oldu ki, bir qazan halvanı yeyə bilmədi?
-
Molla kişidir saqqalı uzun, ağlı qısa.
-
Molla ilə durub oturan, axırda mürdəşir olar.
-
Molla evindən aş, kor gözündən yaş çıxmaz.
-
Molla duru sudan qaymaq yığar.
-
Molla qarınqulu olar.
-
Molla buzovdur, qırılsa hamıdan bərk qaçar.
-
Molla bəyə qoşuldu, xalqın evi yıxıldı.
-
Molla aşı gördü, yasin yaddan çıxdı.
-
Molla alacağını unutmaz.
-
Molla, azar olmasın?
-
Molla acgöz olar.
-
Mıxı çıxarıb qaçanı döyə bilmir, mıxdakını döyür.
-
Mıxı mismar edən var.
-
Mıx da əyiləndə onu düzəldirlər.
-
Mıx iki haçalı olsa, yerə keçməz.
-
Mırığa dedilər: Çırağı pilə!
-
Mişka piyandır, şapkəsi yandır.
-
Mis mis ilə toqquşdu, arada güvəc parçalandı.
-
Mis gəldi, saxsı qaç!
-
Mis ya sındı, ya cingildədi.
-
Minnətli plovdan, minnətsiz pendir-çörək yaxşıdır.
-
Minnət deyil, dərvişlikdir.
-
Minnət qədər ağır yük olmaz.
-
Minnət ilə behiştə getməkdənsə, minnətsiz cəhənnəmə getmək yaxşıdır.
-
Minmə qoduq, vermə cərimə.
-
Minə dözən min birə dözər.
-
Mindin atın sağrısına, qatlaş yanın ağrısına.
-
Minarə görməyən elə bilər yerdən göbələk çıxıb.
-
Minarə başında qoz dayanmaz.
-
Min xala yığılsa, bir ananın yerini verməz.
-
Min ulduz var, bircə ay.
-
Min nəsihət, bir sərəncam.
-
Min gün yaraq – bir gün gərək.
-
Min ilin ölüsündən bir ilin dirisi yaxşıdır.
-
Min ilin azarlısıdır.
-
Min il keçsə qohum sənə yad olmaz.
-
Min il qanqal otlasan, ağzın dəvə ağzına oxşamaz.
-
Min eşit, bir söylə.
-
Min evli Kəsəmənə bir ay oruc, yeddi evli kəndə də bir ay oruc?
-
Min dost azdır, bir düşmən – çox.
-
Min dərədən su gətirər.
-
Min dərd var, min bir dərman.
-
Min qoyunlunun bir qoyunluya işi düşər.
-
Min qarğaya bir sapand daşı?
-
Min qapıda duz dadan, bir qapıda bənd olmaz.
-
Min bir dərdin min bir dərmanı var.
-
Min bilən olsan, bir biləndən soruş.
-
Min batman varın olunca, bir batman ağlın olsun.
-
Min acını yeyərlər, bir şirinin xətrinə.
-
Min atlının öhdəsindən gələndir.
-
Milçəkdən fil qayırır.
-
Milçək şirəyə yığılar.
-
Milçək özü bir şey deyil, ancaq könül bulandırır.
-
Milçək mindim Kür keçdim, yaba ilə dovğa içdim, heç belə yalan görməmişdim.
-
Milçək kimi qırılır.
-
Milçək qarasından minarə tikir.
-
Millət necə tarac olur-olsun nə işim var?
-
Məşğuliyyət üçün saqqız çeynə!
-
Məcnun kimi dərs oxuyan "Vəlleyli" də qalar.
-
Məclisdə yerini tanı, deməsinlər: - dur burdan!
-
Məhəbbət şərikli olmaz.
-
Məhəbbət ürəkdən silinməz.
-
Məhəbbət gözdə olmaz, könüldə olar.
-
Məhəbbət iki başdan olar.
-
Məhəbbət dostluqdan başlanır.
-
Məhəbbəti qorusan, onunla ucalarsan, məhəbbətli qocalsan, qoca deyil – cavansan.
-
Məhəbbət və doğruluq məğlub edilməz.
-
Mətləbi uzatmazlar.
-
Mətləbi darı üstə qoyur.
-
Mətahın atma bazara xiridar olmayan yerdə.
-
Məscidin hörməti: bir orucluqda, bir məhərrəmlikdə.
-
Məscid qapısıdır, nə sındırmaq olur, nə yandırmaq.
-
Məsləhətsiz görülən işdən xeyir olmaz.
-
Məsləhətli aş dadlı olar.
-
Məsləhətlərin xeyirlisi – ortası.
-
Məsləhətlə tikilən don gen olar.
-
Məsləhətlə atılan daş uzaq gedər.
-
Məsləhətə xəyanət olmaz.
-
Məsəldə münaqişə olmaz.
-
Məsəl güldür – söz çiçək.
-
Mərmər üstə gül-bitməz.
-
Mərmər – yaxşı daşdan, yaxşılıq iki başdan.
-
Mərifətsiz millət yaşamaz.
-
Mərifət manqura dəyməz, simu-zər dövranıdır.
-
Mərdimazardan özünü qoru.
-
Mərdimazarı axtarmaqla deyil, rast gəlməkdədir.
-
Mərdin töyləsi namərdin otağından yaxşıdır.
-
Mərdin süfrəsi açıq olar.
-
Mərdin paxılı deyilsən ki?
-
Mərdin gözü tox olar, namərdin gözü yox.
-
Mərdi qova-qova namərd eləməzlər.
-
Mərdə şirin ol, namərdə – acı.
-
Mərdə güllə dəyməz heç kürəyindən.
-
Mərdə gələn qadanı, namərdin sərinə yaz.
-
Mərddən bir çıxar, namərddən iki.
-
Mərd kişi çörəyini daşdan çıxardar.
-
Mərd arxadan vurmaz.
-
Mənlik olan yerdə sənlik şamı yanmaz.
-
Mənimlə qoz-qoz oynama.
-
Mənimki belə keçdi çərxi dönmüş fələkdən.
-
Mənim xoruzum – özgələrin damı.
-
Mənim üçün xan da bir, gülxan da bir.
-
Mənim üçün bağ da bir, dağ da bir.
-
Mənim gözüm var sənin dolu ilxında, sənin nəyin var mənim boş axurumda?
-
Mənim yaram ağrayır, sənin haran ağrayır?
-
Mənim ayağım biləni sənin başın bilməz.
-
Məni satan satıb, alan da alıb.
-
Məni sayanın quluyam, saymayanın – ağası.
-
Məni yeməyən qurda köpək demərəm.
-
Məni yeyirsə – qoy aslan yesin, pişik yeməsin.
-
Məni qəbirdə görəsən!
-
Məni aparan suya "Araz" deyərəm.
-
Məni anam damda doğub.
-
Mənə usta deyərlər, arvadıma ustazən.
-
Məndən sənə yar olmaz!
-
Mənə nə veribsən ala bilmirsən?
-
Mənə yaramaz iş tapşırır, adımı qoyur yarıtmaz.
-
Mənə bax nə haldayam, yara bax nə sallanır.
-
Mənə bax, mənim kimi olma.
-
Mənzili uzaq, eşşəyi çolaq.
-
Mənzilin yaxın, kiryəsi çox, bunda nə sirr var?
-
Mənzil kəsər bədöy at.
-
Məndən uzaq olsun, istər cəhənnəmə dirək olsun.
-
Məndən sənə öyüd, dənini özün üyüd.
-
Məndən böyüyü tabaq altındadır.
-
Mən şahla çilov yemirəm ki, bığım yağa batar.
-
Mən sözü dedim daza, daz özün qoydu naza.
-
Mən söz sərrafıyam.
-
Mən səni bəyənmədiyim bulama, sən mənim bığımı bulama!
-
Mən ölürəm çiçəkdən, ört üzümü milçəkdən, yad gələr yalan ağlar, anam ağlar gerçəkdən.
-
Mən ölü, sən diri.
-
Mən ölməyim, mən öləndən sonra, istərsə qiyamət olsun.
-
Mən ölərəm – kiçik qiyamət, arvadım ölsə – böyük qiyamət.
-
Mən öz adımı özgədən soruşuram.
-
Mən mənəm, aləmləri dindirmərəm!
-
Mən gətirrəm yığın-yığın, arvad paylar torba- torba.
-
Mən gəlmişəm qənddana qənd qoymağa gəlməmişəm ürəyimə qan qoymağa.
-
Mən elə keçəl deyirəm qartmağı yerə tökülə.
-
Mən dəliliklə verdim, sən ağıllı ol, qaytar.
-
Mən dəli, anam dəli, bir də dəli atam var.
-
Mən demirəm, sən deyirsən.
-
Mən demədim, sən eşitmədin.
-
Mən deyirəm xədiməm, o soruşur, oğul-uşaqdan nəyi var?
-
Mən dedim: "Zənbil", sən bil.
-
Mən dedim eşidəsən, demədim öyrənəsən.
-
Mən qurdam – alaram, mən çobanam – vermərəm.
-
Mən qaçıram bəladan, bəla çıxır qabaqdan.
-
Mən qaçıram molladan, molla çıxır qarşıdan.
-
Mən bu evin öküzüyəm, istər kotana qoşsunlar, istər cütə.
-
Mən baş vurum, sən ayaq, gəl onu ortalayaq.
-
Mən balamı istərəm, balam da öz balasını.
-
Mən aşığam bu daşa, bu torpağa, bu daşa, düşməni elə vur ki, kəlləsindən bud aşa.
-
Mən almıram, yan cibimə qoy.
-
Mələsə əti halaldır.
-
Məkruh yeyənə haram söz yaraşar.
-
Məkkə evin içidir.
-
Mədrəsənin qızları, çopur-çopur üzləri, nə molla var, nə keşiş, kəbin kəsər özləri.
-
Mədinə ilə Məsmə düşübdür bəhsə-bəhsə.
-
Məqsədsiz iş tutma.
-
Meşəyə girən ayıdan qorxmaz.
-
Meşədə ağacın düzünü seçərlər.
-
Meşə ayısız olmaz.
-
Meyxanaçıdan şahid istədilər, sərxoşu göstərdi.
-
Meyxanada yazılan məktub cəhənnəmdə oxunar.
-
Meymunun xarratlıqda nə işi var?
-
Meymunun boğazına su çıxanda, çıxar oturar balasının başında.
-
Meymunun balası əvvəlcə yeriyər, sonra iməklər.
-
Meymun olub düşüb ortaya.
-
Meyl vermə evliyə, evə gedər – unudar.
-
Meydana girən köpək kötəkdən qorxmaz.
-
Meydana girən kişi nər gərək.
-
Meydan bizim, söz sizin.
-
Meyvəsini yedin, bağbanına rəhmət oxu.
-
Meyvəsi yox, barı yox, xaraba qalsın belə bağ.
-
Meyvəli ağaca quş qonar.
-
Meyvə kimi saralıb, gül kimi solub.
-
Maşa var ikən əlini yandırma.
-
Martın özünə lənət, aprelin on beşinəcən.
-
Martın gözünə barmağım, yaza çıxdı oğlağım.
-
Mart çıxdı – dərd çıxdı, keçilər yaza çıxdı.
-
Manatı manat qazanır.
-
Mamaça çox olanda uşaq tərsə gələr.
-
Malını yeməyənin malını yeyərlər, ölüsünü də döyərlər.
-
Malını dişin var ikən ye.
-
Malını bəylər apardı, camalına nə oldu?
-
Malına düşdü talan, sən də bir yandan tala.
-
Malın ortaqlı olmasın.
-
Malın mal olunca bazarın bazar olsun.
-
Malın getməsinə yiyəsi səbəb olar.
-
Malın yiyəsi – uşağın atası.
-
Malın yiyəsi gərək, oğlu yox, atası gərək.
-
Malımız budur, yarısı sudur, alsan da budur, almasan da budur.
-
Malım getdi, pulum getdi, qonağım razı getmədi.
-
Malım zay olunca, qoy canım zay olsun.
-
Malı satandan al.
-
Malı malla ölçərlər, canı – canla.
-
Malı mal yanında tanıyarlar.
-
Malı qırov öldürər qışın adı bədnamdır.
-
Malı maldan, canı candan ayırmaq olmaz.
-
Mal canı qazanmaz, can malı qazanar.
-
Mal sahibi ölməyib ki.
-
Mal sahibindən qiymət götürər.
-
Mal mənimdir, məsləhət mənim.
-
Mal mənimdir, belə yeyirəm, əritmirəm, kərə yeyirəm.
-
Mal malı qazanar.
-
Mal yığınca ağıl yığ.
-
Mal yiyəsinə oxşamasa haramdır.
-
Mal itdi – iman itdi.
-
Mal insana, insan mala əmanətdir.
-
Mal gedər bir yerə, güman gedər min yerə.
-
Mal dediyin can yanğısıdır.
-
Mal qatlaşar, yiyəsi qatlaşmaz.
-
Mal bacından qorxmaz.
-
Mal başa bəladır.
-
Mal acıdı – can acısı.
-
Mal adamın düşmənidir.
-
Mayasız fətir olar.
-
Mayanı uduzub çuruna güvənir.
-
Mayabaş oldular.
-
Maya səndən, can məndən.
-
Maya doğar, nər doğmaz.
-
Mağarada qurd az idi, biri də gəmi ilə gəldi.
-
Mərd çörəyini daşdan çıxardar.
-
Mərd özündən bilər, namərd yoldaşından.
-
Mərd mərdi qanar, Bərkdə oduna yanar.
-
Mərd gördüyün deməz.
-
Mərdin gözü tox olar, namərdin gözü ac.
-
Mərd ilə gəzən mərd olar, namərdlə gəzən biyabangərd olar.
-
Mərd igidlər süfrə açar, ad alar.
-
Mərdi qova-qova namərd eləmə.
-
Mərd əli kasad olmaz.
-
Mərddən bir xəta, namərddən min.
-
Milçək bir şey deyil, könül bulandırır.
-
Miyançının kisəsi gen olar.
-
Meşə çaqqalsız olmaz.
-
Məkkəyə gedən dəvə hacı olmaz.
-
Mahnı saz ilə, qız nazilə.
-
Malın varlğı: könül saylığı, ağız yağlığı.
-
Məclisə görə da'vamız, quyuya görə dolçamız.
-
Məhəbbəti qorusan, onla ucalarsan, məhəbbətli qocalsan, qoca deyil –cavansan.
-
Minarənin başı göyə çatsada, dibi yerdədir.
-
Muğan muğan olar, bir qoyun bir quzu, muğan muğan olar, nə qoyun nə quzu.
-
Mollanın çörəyi ilə ilanın ayağı görünməz.
-
Meyvəsin yedə, ağacın sorma.
-
Min illik yollar belə, ilkin addımla başlamış.
-
Min işçiyə bir başçı.
-
Min qapıdan duz dadan, bir qapıda bənd olmaz.
-
Min ulduz var, bir ay.
-
Mərd mərdi qanar,
Bərkdə oduna yanar.
-
Məscid tikilməmiş kor əsasın dayadı.
-
Mərd ilə gəzən mərd olar, namərdlə gəzən biyanbangərd olar.
-
Məsləhətli don gen olar.
-
Min yeyənin olsun, bir deyənin olmasın.
-
Müharibədə hirs də cəsarət qədər yaxşıdır.
(Uels atalar sözləri)
-
Müharibəni bilməyən sülhü də bilməz.
(Yapon atalar sözləri)
-
Musiqi dəyişəndə rəqs də dəyişər.
(Yapon atalar sözləri)