Saytımızda yerləşən atalar sözləri aşağıdakı hərflərə görə qruplaşdırılıb
-
İspan inəyi kimi fransızca danışma.
(Fransız atalar sözləri)
-
İdeallar ulduzlar kimidir, onları tutmaq mümkün deyil, amma qaranlıq gecələrdə yolumuza onlar rəhbərlik edir.
(Fransız atalar sözləri)
-
-
İyi ilə kötü hara, altın ilə tünç hara.
(Türk atalar sözü)
-
İftira ad tutmasada iz buraxır
(Türk atalar sözü)
-
İzah etsəniz unudaram, Göstərsəniz xatırlayaram, Etdirsəniz anlayaram.
(Çin atalar sözləri)
-
İtin ağzından fil dişi tapa bilməzsən.
(Çin atalar sözləri)
-
İnanc insanı özündən alıb özgə bir şeyə çevirər.
-
-
İgidlik ondur, doqquzu qaçmaq, biri aradan çıxmaq.
-
İki ayaq bir başmağa girməz, amma girdirəllər.
-
İki evi bir elədik, düyünü batman yarım.
-
İşləyən dəmir işıldar
-
İşləri qarıla, sonra yarıla.
-
İstədiyini danışan, istəmədiyini eşidər.
-
İnsan bir işə etməsə həvəs, bütün əziyyəti gedəcək əbəs.
-
İtdən qaçdıq qurda düşdük.
-
İgidin yaraşığı sınaqdır.
-
İlan getsin balasi da daliycan
-
İşləməyən dəmiri pas tutar.
-
İş ustasından qorxar.
-
İgid odur atdan düşə atlana,
İgid odur hər yaraya qatlana.
-
İş insanı safa çıxardar.
-
İgid odur, hər əzaba qatlana,
İgid odur, atdan düşə atlana.
-
İş bədənin cövhəridir.
-
İşə başlamaq işin yarısıdır.
-
İş görənlə iş gördürən yarıdır.
-
İtin duası müstəcəb olsaydı, göydən yerə ət yağardı.
-
İpək bir, sağan iki.
-
İnsanı geyiminə görə qarşılayıb ağlına görə yola salarlar
-
İnanma, aldanma(: tovlanma).
-
İylənmiş ət buza neynər, duza neynər.
-
İki könül bir olunca, samanlıq seyrangah olur.
-
İki üzlü savaşma – bir üzü savaşa qoy - o bir üzü barışa.
-
İş var dağ ardında olsun, yer altında olmasın, işdə var yer altında olsun, dağ ardında olmasın.
-
İşə girən min olar, minin başı bir olar.
-
İt qudursa, yiyəsin qapar.
-
İtdə geddi ipdə geddi.
-
İti quyruğundan bağlamazlar.
-
İlan hara əyri getsədə, öz yuvasına düz gedər.
-
İşlənməyən dəmiri pas tutar.
-
İşlək at arpasını artırar.
-
İş saqqala qalsa, keçiyə də axund deyərlər.
-
İçdin üzüm suyunu,
Tökdün üzün suyunu.
-
İnsan olmayan insan qədrini nə bilər?!
-
İstəyirsən bal çörək - al əlinə bel, kürək...
-
İlan adamın topuğunu, adam ilanın başını gözlər
-
İşi başlayan yarıda qoymaz.
-
İtlə dost ol, çomağını əlində saxla
-
İstəyirsən bol çörək-al əlinə bel, kürək...
-
İş insanın cövhəridir.
-
İki gözü var idi, birini də borc elədi.
-
İstəyən çatır, dilənən qalır.
-
İstəyin güclü olmasa oğul, gücün istəkli olsun.
-
İşçi gəlir iş yarıtır, işsiz gəlir, baş ağrıdır.
-
İşıq gəlsə qaranlıq köçər.
-
İtin bacanağı çox olur, qudası yox.
-
İt ilə it dalaşdı, qurd körpünü aşdı.
-
İlan öz əyrisin görməz.
-
İşi düşsə arar məni, işim düşsə qovar məni.
-
İt hürə - hürə qocalar.
-
İynə çuvalda, dəvə palazda gizlənməz.
-
İmam əzizdir, qara pul imamdan da əzizdir.
-
İlan yeddi qardaş olar.
-
İt hürsə, bülbül susar.
-
İtə hörmət edərlər – yiyəsi xatirinə.
-
İstəyirsən qocalıqda hörmətin olsun cavanlıqda qocalara hörmət elə.
-
İt qapmaz, at təpməz demə.
-
İt ilə yatan, bit ilə qalxar.
-
İtə səlam, dəliyə sual olmaz.
-
İsraf haramdır.
-
İş işdən keçəndən sonra tumanbağını bərkitməyin nə mənası var?
-
İti quyruğundan tutmazlar.
-
İşi işə bənd elə, görən desin habelə.
-
İlan adamın topuğun, adam ilanın başın çalar.
-
İki günlük ömrü olan üç gün yaşamaz.
-
İki əlin səsi var!
-
İki göz, biri əyri, biri düz.
-
İşçi işdə gərək!
-
İşsizlik yoxsulluğun anasıdır.
-
İşsizlik arsızlıq gətirər.
-
İştaha diş altındadır.
-
İşlərin mayası o tünbətündür.
-
İşləmək dərdindən yeməyə həsrət canım.
-
İşləmək adamı safa çıxardar.
-
İşləməyən dişləməz.
-
İşlək keçəl qız ərə gedər, pinti – gora.
-
İşləyənlə işləməyəni bir ayağa yazmazlar.
-
İşləyən olsun, iş tapılar.
-
İşləyən inci taxar, işləməyən yandan baxar.
-
İşləyən dişlər, işləməyən kişnər.
-
İşləyən dəmir pas tutmaz.
-
İşləyən açar parıldar.
-
İşləyən atı tövlədə bağlasan cəngi olar.
-
İşlə nökər kimi, ye ağa kimi.
-
İşlə – dişlə.
-
İşığı var, istisi yox.
-
İşığa gəlirlər!
-
İşığa kor baxım!
-
İşıq üzü görünmür.
-
İşinə yaxşı baxarsan, iş də sənə yaxşı baxar.
-
İşin canını iş alar.
-
İşin düşdü sarıq başa, başın dəyər daşdan daşa, yapışginən əyri xışa, get o başa, gəl bu başa.
-
İşin düşdü arvada, ölən gününü sal yada.
-
İşim şuluqdur.
-
İşi halətlə görərlər, höcətlə görməzlər.
-
İşi işə bənd elə, görən desin ha belə!
-
İşi əndazədə gör.
-
İşi düşəndə arar məni, işim düşəndə qovar məni.
-
İşi allaha qalıb.
-
İşə xor baxma, boynuva torba taxar.
-
İşə getməyən oğlum olunca, cütə gedən öküzüm olsun.
-
İşə bax, sular baş yuxarı axır.
-
İşə bax, ala qarğa şux tərlanı bəyənmir.
-
İşə bax, ağılsız ağıllının başına ağıl qoyur.
-
İşə bağlı – zəhmətə bağlı.
-
İş tərsə gələndə tər halva diş çıxardar.
-
İş olan yerdə nöqsan da olar.
-
İş görənindir.
-
İş kələfin ucunu tutmaqdadır.
-
İş yuxu görəndə deyil, yuxu yozandadır.
-
İş yiyəsi işdə gərək!
-
İş işi açar.
-
İş içində iş var.
-
İş ilə zarafat olmaz.
-
İş ərəb sacına döndü.
-
İş igidlər başına gələr.
-
İş əlindən yeməyə həsrət canım.
-
İş danışıqdan keçər.
-
İş işdən keçib!
-
İş bilən müşküldə qalmaz.
-
İş başından aşınca, dövlət cibindən daşar.
-
İş başdan aşıb.
-
İş başqa, söz başqa.
-
İş bacaranın, aş yeyənindir.
-
İş adamın cövhəridir.
-
İş adamı bəyan eylər.
-
İçmə çaxırı, açar paxırı.
-
İçmə namərd əlindən su abi-həyat olsa da.
-
İçim məni yandırır, bayıram özgəni.
-
İç dedilər, çeşməni qurut demədilər.
-
İçdim üzüm suyunu, tökdüm üzüm suyunu.
-
İftira dağdan ağırdır.
-
İtlər bizə, qurdlar bizə, sağsağanlar çırtlar bizə.
-
İtini haya öyrətmə, qonşunu – paya.
-
İtin peşəsi hürməkdir.
-
İtin könlünə qalsa, gündə bir leş yeyər.
-
İtin ətini yeyərəm, qəssabın minnətini çəkmərəm.
-
İtin əbləhi qaysavadan pay umar.
-
İtin duası qəbul olsa, göydən ət yağar.
-
İtin dirisi nədir ki, ölüsü nə ola?
-
İtin dilini bilir.
-
İtin quyruğunu qəlibə salsan düzəlməz.
-
İtin qudursun, çaqqal!
-
İtin qohumu it olar.
-
İtin qabağından qalanı alsan yeməz.
-
İt özüdür, qurdu mənə göstərir.
-
İt otaran nəvəsidir.
-
İt olsun, yiyəsinin qapısında olsun.
-
İt olsun, komasında hürsün.
-
İt oyun ilə, qurd qoyun ilə.
-
İt oğludur, qurd basır.
-
İt nə görsün, nə də hürsün.
-
İt nədir ki, yunu nə olsun?
-
İt getdi, qurd gəldi.
-
İt kölkəsindən qorxar.
-
İt kökündəyəm, kəllə-paça ütürəm.
-
İt kimi nə yeyər, nə yedirdər.
-
İt kimi yeddi canı var.
-
İt kimi quyruq bulayır.
-
İt yiyəsini tanımır.
-
İt də öz yediyini qusar.
-
İt itin quyruğunu basmaz.
-
İt itə buyurar, it də öz quyruğuna.
-
İt it ilə dalaşanda, qurd körpünü aşar.
-
İt it ilə boğuşdu, yolçuya girəvə düşdü.
-
İt ilxısı - köpək sürüsü.
-
İt yanına bəy kimi, bəy yanına it kimi.
-
İt əppəyə həris olar, uşaq – məhəbbətə.
-
İt əl çəkdi, molla əl çəkmədi.
-
İt əlindən sümük gəmirmək olmur.
-
İt əzabı çəkir.
-
İt də öz qapısında ağadır.
-
İt dəftərində adı yoxdur.
-
İt dəm vuran ayranı kim içəcək?
-
İt dəvəyə hürər, dəvə eşitməz.
-
İt qursağı yağ götürməz.
-
İt qulağını kəsəndən qorx.
-
İt quduranda yiyəsini də qapar.
-
İt qorxduğu yerə hürər.
-
İt bir parça çörəyə də qane olar.
-
İt bilir xurcunda nə var, çoban da bilir itə nə verəcək.
-
İt balası it olur.
-
İt ardına düşən, leş üstünə çıxar.
-
İt araba kölgəsində yatar, elə bilər öz kölgəsidir.
-
İt aparan olsun!
-
İt aya hürər, başına bəla gətirər.
-
İsti çörək təndirdən, minnəti yox pendirdən.
-
İsti-soyuq bilmir.
-
İsti sevən tüstüsünə dözər.
-
İstək gözdə olar.
-
İstəyirsən bal-çörək, al əlinə bel-kürək.
-
İstədiyini söyləyən, istəmədiyini eşidər.
-
İstədiyim yar idi, yetirdi pərvərdigar.
-
İstədi qaşın düzəldə, vurdu, gözün çıxartdı.
-
İslanmış cücəyə dönüb.
-
İslanmışın yağışdan nə arı (pakı)?
-
İslandıq, quruduq, sel bizə neylər?
-
İsa tək kişiyə, verib bir eşşək, eşşək tək kişiyə
-
İsa öz yerində, Musa öz yerində.
-
İrz puldan qiymətlidir.
-
İrz (ismət) insanın qanbahasıdır.
-
İpini eşiblər.
-
İpin uzunu yaxşıdır, dilin qısası.
-
İpək necə xar olub, eşşəyə çuval olub!
-
İnsafı olmayanın imanı da olmaz.
-
İnsaf dilin yarısıdır.
-
İnsaf qanunların anasıdır.
-
İnək su içər – süd olar, ilan su içər – zəhər.
-
İnək kimi süd verməyən, öküz kimi kotan sürər.
-
İnəyin üzünə bax, südünü sağ.
-
İnəyin buynuzuna baxarlar, qızın – üzünə.
-
İnəyi olana nisyə dol verərlər.
-
İnəyi itən soraq eylər.
-
İndi ki, nisyədir, astarını gülü-xəndan elə.
-
İndiyəcən yeddi kəfən çürüdüb.
-
İndi itər, yengədə bitər.
-
İlxıçının qazancı havayı minməkdir.
-
İntiqam almağa tələsmə.
-
İnsanlar danışmaqdan qalanda, daşlar danışmağa başlar.
-
İnsanın gözünü bir ovuc torpaq doyurar.
-
İnsanın zilləti də, izzəti də öz əlindədir.
-
İnsanın əti yeyilməz, dərisi geyilməz, ancaq şirin dili gərək!
-
İnsanın dili sandıq, dodaqları qıfıl olmalıdır.
-
İnsanın dəlisi daşa güc eylər, öküzün dəlisi – başa.
-
İnsanın bir özü, bir sözü.
-
İnsanı şöhrətləndirən əməlidir.
-
İnsanı yaşadan arzu ilə ümiddir.
-
İnsan çiy süd əmib.
-
İnsan xain olmasa, heyvan damğanı neylər?
-
İnsan səy və qeyrəti ilə tanınar, bəzəyi ilə tanınmaz.
-
İntelligent Həsən!
-
İnsan məxluqatın əşrəfidir.
-
İnsan olmayan insan qədrini bilməz.
-
İnsan gərək insana gərək olsun, İnsan gərək hər an gərək olsun.
-
İnsan insana lazım olar.
-
İnsan döyüş meydanında tanınar.
-
İnsan dostunu, düşmənini tanımalıdır.
-
İnsan daşdan bərk, güldən zərifdir.
-
İnsan qocaldıqca aynaya baxmağı az istər.
-
İlmənin ucunu tutanda iş yoluna düşər.
-
İllər qocaltmaz insanı, qüssə qocaldar.
-
İlin axır çərşənbəsi kimiyə düşər, kimiyə yox.
-
İlkin var – mülkün var.
-
İlk atılan daş uzaq gedər.
-
İlqarından dönən namərddir.
-
İlqar imandadır.
-
İlanın zəhləsi yarpızdan gedər, o da bitər yuvasının ağzında.
-
İlanın quyruğunu yox, başını əzərlər.
-
İlanın quyruğunu basmasan sancmaz.
-
İlanın başını özgə əli ilə əz.
-
İlanın başı ağrıyanda, yolun ortasında yatar.
-
İlanın ayağını, qarışqanın gözünü, mollanın çörəyini, heç kəs görməyib.
-
İlanın ağına da lənət, qarasına da.
-
İlanı sən tut, mən gözünü çıxardım.
-
İlanı görənə lənət, görüb öldürməyənə lənət, öldürüb basdırmayana lənət!
-
İlanı yuvasında öldür.
-
İlanı yaralı buraxmazlar.
-
İlana balası qənim olar.
-
İlana ağunu kərtənkələ verər.
-
İlan çıxdığı bacanı yaxşı tanıyar.
-
İlan üzdən xal-xal olur, insan içəridən.
-
İlan ulduz görməsə ölməz.
-
İlan torpağı mürur ilə yeyər.
-
İlan öz qonşusunu sancmaz.
-
İlan kimi qıvrılır.
-
İlan yerisin, balası da dalınca.
-
İlan yeyib əcdaha olub.
-
İlan yolu əyri gedər, yuvasına düz gedər.
-
İlan yatar, düşmən yatmaz.
-
İlan ilanı vurmaz.
-
İlan əvvəl ovsun qızdıranı sancar.
-
İlan deyər: - Mən adamı sancmaram, sancanda elə sancaram ki, eşşək buynuzunda sərçənin südü dərman olsun.
-
İlan qabığını dəyişər, xasiyyətini dəyişməz.
-
İlan vuran yatar, ac yatmaz.
-
İlan vuran ala çatıdan qorxar.
-
İlan boğan vaxtıdır.
-
İlanın boğazına girən çıxmaz.
-
İlan balasını da çalar.
-
İlan adamın topuğunu gözlər, adam ilanın başını.
-
İlan ağzından qurtardı, qurbağa ağzına düşdü.
-
İl xırmansız olmaz.
-
İldə başa gəlməyən, dildə başa gələr.
-
İl ötər, ay dolanar, şənbə düşər novruza.
-
İl var bir günə dəyər, gün var bir ilə.
-
İl baharından bilinər.
-
İmamzadə piy gətirəni tanıyar.
-
İmam şaftalı ağacı deyil ki, hər yerdə bitə.
-
İmam tək-tək tapılar, tin başı şümürdür.
-
İgidliyin də yeri var.
-
İgidin xəncəri qınında qalmaz.
-
İgidin (mərdin) mənzili bir olar, namərdin mənzili olmaz.
-
İgidin başı qalda gərək!
-
İgidin axmağı qılıncını dayısında sınar.
-
İgidim igid olsun, kol dibi evim olsun.
-
İgidi yaxşı saxlar, yaxşı arvad, yaxşı at.
-
İgidə hünərinə görə ad verərlər.
-
İgid canlı, kabab qanlı.
-
İgid ürəyi haça olar.
-
İgid səsinə güc verməz.
-
İgid ölər ünü qalar, öküz ölər köpü qalar.
-
İgid ölər, adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?
-
İgid oğul cavan eylər atanı.
-
İgid odur ki, apardığını gətirsin.
-
İgid odur, atdan düşüb atlana, igid odur, hər əzaba qatlana.
-
İgid meydanda məlum olar.
-
İgid ləqəbilə tanınar.
-
İgid yüz yaşar, fürsət bir düşər.
-
İgid yarasına igid qatlaşar.
-
İgid yarasız ölməz.
-
İgid ya tər altda, ya yer altda.
-
İgid ilqarından dönməz, dəvə ovsarından.
-
İgid döyüşdə məlum olar.
-
İgid qovğasız olmaz.
-
İgid basdığını kəsməz.
-
İkiüzlü adamdan dost olmaz.
-
İkisini də bir ilan sancıb.
-
İkisi birə dəyməz, biri – heçə.
-
İkinci arvad yamaqdır.
-
İki həkimi olan xəstə sağalmaz.
-
İki fındıq bir qozu qırar.
-
İki nəfər desə ki, sərxoşsan, başını qoy yerə.
-
İki nəsihətdən bir sərəncam yaxşıdır.
-
İki güləşənin biri basılar.
-
İki kişi danışanda, üçüncüsü sən olma.
-
İki kəsək bir daşa əvəz olmaz.
-
İki yana baxan çaş qalar.
-
İki itin arasına bir sümük atmazlar.
-
İki əl bir başı saxlamayacaq?
-
İki əl bir baş üçündür.
-
İki eşşəkdən bir at yaxşıdır.
-
İki eşşək bir axurdan arpa yeməz.
-
İki eşşəyin arpasını bölə bilmir.
-
İki eşit, bir danış.
-
İki əli yaxasındadır.
-
İki evi bir eləmişik, düyünü batman yarım.
-
İki düşün, bir danış.
-
İki dostun arasına girməzlər.
-
İki dovşan dalınca yüyürən heç birini tuta bilməz.
-
İki dişi var qabaqda, çörək qoymaz tabaqda.
-
İki dilənçi bir qapıda dilənməz.
-
İki dəvə əlləşəndə otluq xarab olar.
-
İki qulaq iki eşitmək üçündür, bir ağız bir demək üçün.
-
İki qılınc bir qına sığmaz.
-
İki qibləyə namaz olmaz.
-
İki qapıda gəzən köpək ac qalar.
-
İki verməsən, bir ala bilməzsən.
-
İki bit, bir birə, kəndxudanı saldılar girə.
-
İki başlı heyvandan yox, iki dilli insandan qorx.
-
İki baş – dörd ayaq.
-
İki baş bir qazanda qaynamaz.
-
İki atlı ağam vay, birini xan bağışlayacaqdı, birini də lobya satıb alacaqdı.
-
İki at bir ağaca bağlanmaz.
-
İki arvadlının donu yırtıq olar.
-
İki arvadlının ağzının dadı olmaz.
-
İki arvadlı ev bərəkətsiz olar, süpürülməmiş qalar.
-
İki ayağın var, ikisini də kirayə elə.
-
İki ayaq bir başmağa yerləşməz.
-
İki ağız bir olsa, bir ağız heç olar.
-
İki adam danışanda üçüncüsü danışmaz.
-
İki adam bir adama qoşundur.
-
İynənin işini çuvalduz görməz.
-
İynəni özünə batırar, çuvalduzu yoldaşına.
-
İynəni axtaran dəvəni itirər.
-
İynə hara, sap da ora.
-
İynə üstündə oturan kimi oturub.
-
İynə ucu qədər bir deşik bir küpü boşaldar.
-
İynə udmuş köpəyə dönüb.
-
İynə torbada qalmaz.
-
İynə salsan yerə düşməz.
-
İynə olub sancılmısan ətəyimə.
-
İynə olub yaxama sancılma.
-
İynə gözündən baxaram, cümlə cahanı yıxaram.
-
İynə gətir, sap gətir, Şahqulu, yamaq gətir.
-
İtin axmağı tula olar.
-
İtin alası çaqqalın dayısıdır.
-
İtin ayağın basarsan, səni qapar.
-
İtin adını çəkdin, ağacı əlinə al.
-
İtin ağılsızı qayqanaqdan pay umar.
-
İtin ağzına sümük verdilər.
-
İtimin qurd dayısı.
-
İtib, axtaranı yoxdur.
-
İti sahibinə tanıtdırırsan?
-
İti öldürənə sürütdürərlər.
-
İti məsciddən qovan kimi qovdular
-
İti görüm, qurdu görüm, onu görməyim.
-
İti yiyəsinə tanıtdırma.
-
İti itmiş çobana dönüb.
-
İti itə boğdurarlar.
-
İti dalıma almışam – qurd qorxusundan.
-
İti qurddan seçəndə gəl!
-
İti quyruğundan bağlasan durmaz.
-
İti qışqırtmasan hürməz.
-
İti qaçan atı məhmizləməyin mənası yoxdur.
-
İtə hürmək qalar.
-
İtə ümid bağladıq, hürməyib evimizi yıxdı!
-
İtə də bir çörək borcludur.
-
İtə bax, qarpızdan pay istəyir!
-
İtə atmağa daşı yoxdur.
-
İtdən çox çarıq yığan olmaz, yenə ayaqları yalındır.
-
İtdən utanmasan, sahibindən utan.
-
İtdən olar – it köpək oğlu.
-
İtdən küçük olar, qoyundan – quzu.
-
İtdən qurtardıq, qurda rast gəldik.
-
İt hürməsə də, quyruğu çömbər gərək.
-
İt hürər, karvan geçər.
-
İt hürdü, çərçi gəldi, elə bildim, elçi gəldi.
-
İt hardan tapa iki əppəyi, birini başı altına qoya, birini yerə.
-
İt ular, üstünə (sürüyə) qurd gətirər.
-
İt ular, payını gəsər.
-
İt sümsümməkdən əl çəkməz.
-
İt, sümüyü sevinə-sevinə udar, tamaşadır xirtdəyinə gələndə.
-
İt sümüyü ölçüb udar.
-
İt pişik kimi yola gedirlər.
-
İt pişik ilə yola getməz.
-
İynə-iynə, ucu düymə, hoppan-huppan, yarıl- yırtıl su iç, qurtul!
-
İynə verərsən, sap da istər.
-
İydə varsa, cəhrədə də var, onu əyirən qarıda da var.
-
İynə batırana çuvalduz batırarlar.
-
İynə aləmi bəzər, özü lüt gəzər.
-
İylənmiş suyu içməzlər.
-
İyirmi mədaxili, iyirmi bir məxarici olanın vay halına.
-
İylənmiş ətə milçək qonar.
-
İyirmisində yel çəkən altmışında sızıldar.
-
İy bilməyən tula dərisini kola verməz.
-
İy bilir.
-
İddiası tərlan, özü yapalaq.
-
İblis ilə mollanın sirri birdir.
-
İt də getdi, ip də getdi.
-
İt dəmirçi dükanından nə aparar?
-
İstərəm dosta varam, əlim boş, üzüm qara.
-
İstək gözdə olar, məhəbbət ürəkdə.
-
İstəyənin bir üzü qara, verməyənin iki üzü.
-
İstədiyini deyən, istəmədiyini eşidər İstədi çıxa dağ başına, daş düşdü sağ başına.
-
İstədi qaşın qayıra, vurdu gözün çıxartdı.
-
İnsan istəsə dağı dağ üstə qoyar.
-
İnək bir, sağan iki.
-
İgidin vurmamazlığına bax, daşın böyüyündən yapışır İlanı Seyidəhməd əli ilə tutur.
-
İki qoçun başı bir qazanda qaynamaz.
-
İnsan ölər, söz qalar.
-
İgid ölər adı qalar, müxənnətin nəyi qalar?
-
İgid ölər, adı qalar.
-
İgid odur atdan düşə atlana, İgid odur hər yaraya qatlana.
-
İgid oğul düşmənə əyilməz.
-
İgidlik ondur: biri zordur, doqquzu fənd.
-
İgidlik döyüşdə mə'lum olar.
-
İgid min yaşar, fürsət bir düşər.
-
İgidin ürəyi haça olar.
-
İgidin süfrəsi açıq olar.
-
İgidin yaraşığı sınağdır.
-
İgidin əli işdə gərək.
-
İgidin başı qalda gərək.
-
İgid ilqarından, dəvə ovsarından.
-
İgid igidə xor baxmaz.
-
İgid qovqasız olmaz.
-
İgid ağzını açmaz, əlini açar.
-
İgid arxasında igid gizlənər.
-
İşini möhkəm tut, qonşunu oğru tutma.
-
İçdin üzüm suyunu, Tökdün üzün suyunu.
-
İtdən çox çarıq aparan olmaz, yenə ayağı yalındır.
-
İsti aşa soyuq su qatma.
-
İnsan olmayan insan qədrin nə bilər!
-
İnsan zülmə tabedir.
-
İlqarı olmayanın imanı da olmaz.
-
İki canbaz bir ipdə oynamaz.
-
İgidin igiddən nəyi artıqdır? - Ehtiyatı.
-
İş, işi çəkər.
(Alman atalar sözləri)
-
İşləmək çörək, tənbəllik qıtlıq gətirər.
(Alman atalar sözləri)
-
İnsan başqaları ilə az, özü ilə çox danışmalıdır.
(Danimarka atalar sözləri)
-
İlan qovalasa yola, dəvə qovalasa yoxuşa qaç.
(Özbək atalar sözləri)
-
İt qadından ağıllıdır: sahibinə hürməz
(Rus Atalar Sözləri)
-
İnsan zəhərli ağac əkdiyini o zaman bilir ki, onun meyvəsini özünə yedirirlər.
(Qırğız atalar sözləri)
-
İki yaxşı adam düşmən, iki pis adam dost ola bilməz.
(Qırğız atalar sözləri)
-
İnsan öz taleyinin ardınca gedir.
(Şumer atalar sözləri)
-
İnsanlar yaşadıqca qocaldıqlarını sanarlar, halbuki yaşamadıqca qocalarlar.
(Şotlandiya atalar sözləri)